Entry ini ditulis suke-suke je..bukan sempena hari bapa..bukan jugak sempena hari jadi ayah..bukan bukan.haha.
Semalam...
Kakmas n family balik kajang..ayah dan ain pon ade kat umah atuk..camtu gak adi yang berkira-kira nak pi niaga tapi akhirnye tewas melepak bersama kami..Rindu nak kumpul ramai-ramai mungkin..ahaks!
Kami menonton bola Malaysia vs Myanmar kat tv3 beramai-ramai sambil makan durian yang baru je jatuh dari kebun arwah atuk dan juga keropok yang kakmas paksa saya goreng ketika saya tengah kusyuk tengok bola..haishhhh.. akak kate saya tak suke tengok bola..so kenapa nak berkire sangat bile orang suruh pi goreng keropok.
.(note that akak saya sangat suke terbalikkan apa yang saya suke dan ape yang saya tak suke!) Ha..ingat terengganu je ke ade kepok? kajang pon ade laaaa.... :p
(dah kau ni kenape tetibe mention terengganu ni? ahaha)
BESTNYE!
Riuh rendah rumah dengan pelbagai suara yang cuba nak jadi pengulas sukan yang tak berapa nak jadi. Tak ketinggalan si cadlynn yang konon-konon hebat gile tengok bola..padahal kalau 'berkedudukan offside' pon sebenarnye die tak paham. ape tu? haha..Camno nak main futsal nanti ni?
Tengah kitorang kecoh-kecoh...tetibe kedengaran ayah mendail no seseorang (ouh tipu..mane dengar..tau tau ayah dah cakap sorg2 kat tipon)
Ayah: Assalamualaikum.. tengah buat ape tu?
Dalam hati kami (sape pulak ayah sibuk tipon tanye tengah buat ape tu saat orang tengah kusyuk tengok bola ni)
Orang dalam tipon tu : Tengah ade program kitar semula..
Cadlynn: Ouh........ ayah tipon kaklun!
Ayah: Apa??? program ape?
Cadlynn menyampuk : Die ade program kitar semula ayah...Suh die kitar semula diri dia dan jadi orang baru..hahahaha
Lepas tu..kami biarkan ayah berborak dengan kaklun...tapi..sekejap sangat...tak sampai seminit...ayah cakap..Ni ain nak cakap dengan kau..lalu..handphone itu berpindah milik bermula dari ain, kakjiyah, qihah, kakmas dan pass back to ayah dan tamattt...
HAHAHAHA... itulah ayah..dari dulu camtu...telefon anak-anak die tapi tak reti nak borak sangat..pastu pass ke orang yang terdekat dengan die masa tu..dan mangsa selalunye ain lah! haha..Ayah sebenarnye SANGAT SANGAT caring kat anak-anak die tapi TAK RETI nak tunjuk..hihihi. Kalau dulu masa saya sekolah..tak nampak langsunglah kan...saya mane ade handphone lagi time tu..kene saya lah yang telefon umah every month..tapi bile masa kat uni.. ayat ayah setiap kali telefon mesti ayah mulakan dengan ayat ni..
' Kau ade tipon ayah ke tadi?'
Hihihi...ayah oo ayah..comel je ayah malu-malu nak cakap dengan anak die...asalkan tahu kitorang kat mane.. tengah buat ape..makan cukup tak....pastu dah la..laju je die nak letak tipon..
Ayah jugak very fast learner okay... Dulu-dulu zaman pakai prepaid biasala kan..kekurangan duit zaman belajar...so kalau nak jimat tu kadang-kadang gune taktik misscall dengan harapan ayah tipon balik....tak lame lepas tu...ayah pulak buat macam tu kat saya...misscall or msg..'call me back'.. wahahaha...bantai gelak saya bila kene time camtu...
Kalau hari jadi ke..any special event punye date ke..memang die tak ingatlah kan...jangan kecik ati kalau ayah tak ingat...biasala tu..hihi..biasanye..kitorang sendiri call ayah bagitahu..'ayah..today is my birthday...hihih' dengan harapan ayah bagi hadiah pastu..teruskan berharap..sebab takdonyo..hahaha
Kami ni jenis cakap yang agak kuat...camne ek...macam orang nampak kami ni garangla...padahal itu memang cara kami bercakap..ekekek.. tak kirela sebenarnye emosi ketika tu sebenarnye...tak de pape pon.. cool je.. atau pon memang tengah hangin satu badan.. or.. cakap bersahaja..intonasi kami tu kadang-kadang orang salah paham ingat kami marah..hihi.. rasenye perangai ini diwarisi dari arwah atuk..
ekeke..banyakla kau...nak salahkan orang pulak! Macam tu jugakla ayah...asal die bukak mulut je macam marah.. asal marah takyah cakapla kan...memang confirm kene tali pinggangla gamaknye..haha.
Ayah pon tak suke cakap banyak kali...sekali die cakap..anak-anak die tak dengar...die ulang lagi.. kali ketiga die ulang anak-anak die yang pekak badak ni tak dengar..memang die buat sendiri la keje tu..haha..kejam betul anak-anak die ni..
Senang cite...kalau orang tak kenal... memang ingat kami ni garangla.. itulah... tak kenal maka tak cinta kan? ahaha...jadi marilah berkenalan :p
Ayah! Angah sayang ayah..ehehe.. (bajet ayah bace blog kau kan?)
Saya pon sama macam ayah saye..tak reti nak show off my feeling...jadi sile maafkan saya sekiranya ada terkasar bahasa ke..terguris hati ketika berbicara ke...sorry ye..SoRry Naik Lori lAH! hahaha
